Kość nosowa  (os nasale) 

Kość nosowa u psa to parzysta, wydłużona kość, która leży w przednio-górnej części czaszki i tworzy grzbiet nosa (część grzbietową kufy). Jest kluczowym elementem ochronnym, osłaniającym jamy nosowe oraz częściowo uczestniczącym w budowie przegrody nosowej.

Budowa i połączenia anatomiczne:

1. Kształt i lokalizacja:
• Kości nosowe są cienkie, płaskie i zrośnięte wzdłuż linii środkowej (szwu nosowego).
 U różnych ras kształt i długość kości mogą się znacznie różnić – są krótsze u ras  brachycefalicznych i dłuższe u ras dolichocefalicznych.

2. Połączenia:
• Od przodu łączą się z kośćmi siekaczowymi (os incisivum), tworząc część przednią kufy.
• Od tyłu przylegają do kości czołowych (os frontale), co stanowi ważne połączenie w strukturze czaszki.
• Po bokach stykają się z kośćmi łzowymi (os lacrimale) i szczęką (maxilla), stabilizując cały obszar pyska.

3. Funkcja:
• Ochrona: Chronią delikatne struktury znajdujące się w jamie nosowej, w tym małżowiny nosowe, które biorą udział w procesie oczyszczania, ogrzewania i nawilżania wdychanego powietrza.
• Podpora: Stanowią podstawę dla tkanek miękkich nosa i wpływają na kształt kufy. Znaczenie kliniczne: Kość nosowa ma istotne znaczenie w diagnozowaniu urazów mechanicznych nosa, deformacji czaszki (np. w przypadku niektórych ras) oraz w operacjach korekcyjnych u psów z problemami oddechowymi (np. u brachycefalików).

Różnice rasowe:
• U psów brachycefalicznych kość nosowa jest skrócona i mocniej zakrzywiona, co przyczynia się do spłaszczonego wyglądu kufy.
• U psów dolichocefalicznych kość jest długa, wąska i bardziej wyprostowana. Kość nosowa, mimo swojej delikatności, odgrywa niezwykle ważną rolę w ochronie i funkcjonowaniu układu oddechowego psa oraz w jego wyglądzie anatomicznym.