Jack Russell Terrier

Wygląd ogólny

Silny, aktywny, zwinny, pracujący terier o typowym dla tej grupy charakterze. Ciało psa dość elastyczne, średniej długości. Inteligentny ruch. Bystre spojrzenie. W umaszczeniu przeważa biel. Sierść może być gładka, łamana lub szorstka. Blizny nie podlegają karze.

Charakterystyka

Żywy, czujny i aktywny. Dobrze polujący terier, solidnie zbudowany, z łatwością może paść na ziemię.

Temperament

Odważny, nieustraszony, przyjazny i pewny siebie.

Głowa i czaszka

Czaszka powinna być płaska i umiarkowanej szerokości, stopniowo zmniejszając się do oczu i zwężając się w mocny pysk. Stop jest dobrze zdefiniowany, a mięśnie policzkowe są dobrze rozwinięte. Długość kufy od stopu do nosa powinna być nieco krótsza niż od stopu do potylicy. Nos i wargi czarne. Wargi ściśle przylegające.

Oczy

Migdałowy kształt, dość małe i ciemne, o wyrazistym spojrzeniu. Nie mogą być wyłupiaste. Wymagany czarny pigment.

Uszy

Guzikowate lub opuszczone, noszone blisko czaszki, o dobrej teksturze i dużej mobilności. Górna część ucha jest na poziomie czaszki lub nieznacznie powyżej niej. Czubek ucha jest w jednej linii z okiem.

Zgryz

Szczęki mocne z doskonałym, regularnym i kompletnym zgryzem nożycowym, tj. górne zęby ściśle zachodzą na dolne zęby i ustawione są prostopadle do szczęk. Jeśli pies złamał lub wybił ząb podczas pracy, brak nie podlega karze.

Szyja

Mocna i o czystym obrysie, o długości wystarczającej do dumnego noszenia głowy i do ochrony łap podczas pracy pod ziemią.

Kończyny przednie

Łopatki dobrze rozluźnione z widocznymi przedramionami i nigdy nieobciążone mięśniami. Przednie kończyny o wystarczającej długości z kątowaniem zapewniającym osadzenie łokci pod ciałem. Kończyny o prostych kościach, tak by były proste jak i kompatybilne z psem o krótkich nogach, oglądanym z przodu lub z boku.

Tułów

Długość od barków do początku odcinka ogonowego jest nieco większa niż wysokość od kłębu do ziemi. Wyprostowany grzbiet, z bardzo delikatnym łukiem do lędźwi, jest krótki, silny i dobrze umięśniony. Klatka piersiowa owalna, raczej głęboka niż szeroka, dobrze przylega do podłoża. Odległość od kłębu do łokcia jest równa odległości od łokcia do ziemi. Komplet żeber tworzy owal, który jest dobrze wysklepiony, nieco spłaszczony po bokach, dzięki czemu obwód za łokciami można objąć obiema dłońmi, ma długość około 40-43 cm. Umiarkowane podkasanie. Przedpiersie uwypuklone tak, że znajduje się przed stawem barkowym.

Kończyny tylne

Mocne i muskularne, kątowanie w równowadze z ramionami. Kolana dobrze zgięte z nisko osadzonymi stawami skokowymi. Gdy stoi nadgarstki są równoległe, patrząc od tyłu.

Łapy

Okrągłe lub owalne, niezbyt duże, z palcami umiarkowanie wysklepionymi. Poduszki twarde.

Ogon

Wysoko osadzony, gruby u podstawy, w ogólnej równowadze z resztą psa. Podczas ruchu ogon powinien być noszony całkowicie wyprostowany, ale może opadać w spoczynku.

Chód/Ruch

Swobodny krok, chód harmonijny. Dobrze skoordynowany; prosty ruch z przodu i z tyłu, może zbiegać się nieco w szybszym tempie. Kroki powinny być dobrej długości, nigdy na palcach ani w kłusie wyciągniętym. Kończyny tylne zapewniające dobre odbicie.

 

Szata

Włos może być gładki, łamany (tj. pośredni) lub szorstki. Musi być odporny na warunki atmosferyczne. Nie może być za bardzo wytrymowany.

Umaszczenie

Białe umaszczenie musi dominować. Na głowie, kufie, grzbiecie i ogonie dopuszczalne są czarne i/lub brązowe znaczenia. Nie powinny występować poniżej łokci. Brąz może występować w odcieniach od jasnego do bardzo ciemnego.

Wielkość

Idealna wysokość w kłębie od 25 cm do 30 cm. Proporcje i masa ciała powinny być proporcjonalne do wzrostu, tak by pies nie był zbyt wątły lub nie wyglądał zbyt ociężale.

Wady

Każde odstępstwo od powyższych wytycznych należy uznać za wadę, a powaga, z jaką należy ją rozpatrywać, powinna być dokładnie proporcjonalna do jej stopnia i jej wpływu na zdrowie i dobrostan psa oraz na zdolność psa do wykonania pracy do której rasa została wyhodowana.

Należy pamiętać o tym, że samce muszą posiadać oba jądra w mosznie.

Choroby typowe dla psów tej rasy

Psy tej rasy, w związku ze swoją dużą ruchliwością, mogą mieć problemy z mięśniami i szkieletem. Często zdarzają się takie kontuzje, jak np. zwichnięcie rzepki. Może się im także przytrafić martwica głowy i szyjki kości udowej.

Tak samo jak w przypadku innych psów z dominującym białym umaszczeniem, może występować głuchota, dlatego hodowca odchowujący miot powinien sprawdzić czy kilkutygodniowe szczenięta słyszą. Jack Russell Terriery są na ogół zdrową rasą. Mogą zdarzać się kontuzje i problemy z kamieniem nazębnym, ale poważniejsze choroby raczej się nie przytrafiają.

 Wzorzec rasy opracowano na podstawie Standardu Rasy Brytyjskiego The Kennel Club