Maltańczyk
Historia rasy
Uważa się, że te małe, białe psy w długiej okrywie włosowej od stuleci są rozpieszczanymi zwierzętami domowymi w krajach śródziemnomorskich oraz psami pochodzącymi z Malty. Sugeruje się, że takie psy zostały przywiezione na Maltę przez fenickich kupców. W 1805 roku Zakon Kawalerów Maltańskich pisał o rasie psów o długich jedwabistych włosach. W Bibliotece Królewskiej Malty znajduje się portret z 1833 r. przedstawiający psa, który jest łudząco podobny do współczesnego Maltańczyka.
Wygląd ogólny Elegancki, biały pies z dumnie noszoną głową.
Charakter Żywy, inteligentny, czujny
Temperament Łagodny
Głowa i czaszka
Czaszka jest delikatnie zaokrąglona, patrząc od przodu i po bokach, ale nigdy nie ma kształtu jabłka. Stop dobrze zaznaczony. Kufa szeroka, niewąska. Nieco krótsza od nosa do stopu, niż od stopu do potylicy. Kufa nigdy nie krótsza, niż w stosunku. 1:2. Nos czarny.
Oczy
Owalne, niewyłupiaste, ciemnobrązowe, czarne obwódki oczu.
Uszy
Długie, przylegające do głowy, dobrze owłosione mieszające się z włosem na łopatkach.
Zgryz
Szczęki mocne, z doskonałym, regularnym zgryzem nożycowym, tj. górne zęby ściśle przylegają do dolnych i ustawione są prostopadle do szczęk.
Szyja
Średniej długości.
Przednie kończyny
Krótkie i proste. Ramiona dobrze opadające.
Tułów
Dobrze wyważony, zasadniczo krótki i krzepki. Żebra odpowiednio sprężyste. Prosta linia grzbietu.
Tylne kończyny
Krótkie, dobrze kątowane.
Łapy
Okrągłe, opuszki czarne.
Ogon
Dobrze owłosiony, noszony wysoko, opadający między biodra.
Chód/Ruch
Płynny, bez podskakiwania. Widok z tyłu: nogi nigdy nie powinny być zbyt zamknięte ani zbyt szeroko rozstawione.
Szata
Płaszcz o rozsądnej długości, nigdy nie utrudniający poruszania się, prosty o jedwabistej strukturze. Niedopuszczalny wełnisty oraz karbowany.
Kolor
Czyta biel, dopuszczalne są niewielkie cytrynowe znaczenia.
Wielkość
Nieprzekraczający 25 cm od ziemi do kłębu.
Wady
Każde odstępstwo od powyższych wytycznych należy uznać za wadę, a powaga, z jaką należy ją rozpatrywać, powinna być dokładnie proporcjonalna do jej stopnia i jej wpływu na zdrowie i dobrostan psa oraz na zdolność psa do wykonania pracy do której rasa została wyhodowana.
Należy pamiętać o tym, że samce muszą posiadać oba jądra w mosznie.
Choroby typowe dla psów tej rasy
Przedstawiciele rasy Maltańczyk mogą cierpieć na następujące choroby: zwichnięcia rzepki, dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, choroba Legga-Calvego- Pethersa, niedoczynność tarczycy, zaćma, przetrwała błona źreniczna, dysplazja siatkówki, wodogłowie, dwurzędowość rzęs, zespolenie wrotno-układowe, przetrwały przewód tętniczy, głuchota. Te choroby nie zdarzają się jednak często i Maltańczyka trzeba nazwać zdrową rasą.
Wzorzec rasy opracowano na podstawie Standardu Rasy Brytyjskiego The Kennel Club